Karta diagnostyki i leczenia onkologicznego (potocznie: zielona karta DiLO),
czy też szybka terapia onkologiczna została wprowadzona 1 stycznia 2015 roku wraz z pakietem onkologicznym – grupą przepisów mających na celu usprawnienie leczenia nowotworów złośliwych w Polsce.
Szybka terapia onkologiczna dedykowana jest Pacjentom, u których lekarze podejrzewają lub stwierdzą nowotwór złośliwy oraz chorym w trakcie leczenia onkologicznego. Nie ma ograniczeń wiekowych w dostępie do leczenia w ramach szybkiej terapii onkologicznej.
Lekarz wypełnia kartę w portalu: https://dilo.nfz.gov.pl/ap-dilo/ a wydrukowaną wersję karty przekazuje pacjentowi.
Wydruk karty DiLO nie jest zielony, lecz bezbarwny. Pełni funkcję priorytetowego skierowania, co oznacza, że osoba z podejrzeniem nowotworu, która jest jej posiadaczem, omija zwykłe kolejki i ma prawo do szybszej diagnostyki i leczenia onkologicznego.
Tzw. szybka terapia onkologiczna z wykorzystaniem zielonej karty diagnostyki i leczenia może być realizowana jedynie w tych ośrodkach, które mają podpisany kontrakt z NFZ z zakresem pakietu onkologicznego. Można je rozpoznać po charakterystycznym zielonym logo z napisem: „Szybka terapia onkologiczna” na drzwiach wejściowych do placówki.
Wprowadzenie tzw. zielonej karty diagnostyki i leczenia onkologicznego wyznacza maksymalne terminy realizacji dla poszczególnych etapów leczenia. Czas od zgłoszenia się Pacjenta do specjalisty do rozpoznania nowotworu wynosi maksymalnie 7 tygodni.
Chory kartą DiLO będzie szybciej przyjęty i skierowany na badania, niż chory który karty nie posiada.
Kto może wystawić kartę DiLO w opiece ambulatoryjnej?
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej (rodzinny) ma prawo wystawienia karty DiLO i skierowania Pacjenta do właściwego specjalisty – jeśli stwierdzi na podstawie wywiadów i ewentualnych badań wstępnych podejrzenie nowotworu złośliwego.
Pacjent, który zauważy u siebie niepokojące lub długotrwałe objawy związane ze stanem zdrowia, powinien jak najszybciej skorzystać z porady lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub zgłosić się do poradni onkologicznej (gdzie nie jest wymagane skierowanie).
Lekarz specjalista w ramach Ambulatoryjnej Opieki Specjalistycznej (AOS), lekarz specjalista w szpitalu lub lekarz udzielający świadczeń w ramach programów zdrowotnych mają również możliwość wystawienia zielonej karty diagnostyki i leczenia onkologicznego. Stało się to możliwe od lipca 2017 roku, kiedy to lekarz specjalista w poradni zyskał uprawnienie do wydawania karty DiLO w przypadku podejrzenia nowotworu złośliwego. W przypadku podejrzenia nawrotu choroby pacjent może otrzymać zieloną kartę diagnostyki i leczenia onkologicznego od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza specjalisty.
Pacjent onkologiczny, który zmienia swojego lekarza lub szpital, może otrzymać nową kartę DiLO. Stara karta jest wtedy zamykana, a nowy ośrodek wystawia kolejną kartę.
Zieloną kartę DiLO generalnie warto jednak posiadać, bo jak wskazują statystyki – bez karty czas oczekiwania na leczenie jest średnio o dwa tygodnie dłuższy.
W placówkach leczących w trybie przewidzianym przez pakiet onkologiczny, chory zapisywany jest do osobnej kolejki, a czas oczekiwania na wizytę lub badanie diagnostyczne nie powinien przekroczyć tygodnia.
Karta Diagnostyki i Leczenia Onkologicznego nie może być wystawiona osobom, które chcą zbadać się profilaktycznie.
